FOTOS Urban Action Amsterdam 8&9 september 2007

PERU - Co(l)ca Canyon, zand snuiven en tjillen in een Oase
Na grote hoogten te hebben bereikt in Cusco en omstreken, 2400-3800mtr met de daarbij behorende kou, vonden we dat we nog wel iets meer aankonden. De busrit van Cusco naar Puno was er weer 1tje uit een reisgids. Na een korte stop op het hoogste punt (met uitzicht op besneeuwde bergtoppen), via Juliaca (waar je nog niet dood gevonden wil worden, door naar Puno. Om even dieper in te gaan op Juliaca: huisjes van klei die half af zijn. Wanneer er meer geld is, wordt er weer wat bijgebouwd of gewoon niet. Wonen tussen de vuilnisbelten met grazende everzwijnen en dolle honden in grauwe straten. Dan besef je toch weer dat je eigen hollandse stekkie zo slecht nog niet is. Laatst is in Juliaca ook nog even de aankomende burgemeester doodgeschoten omdat het volk het er niet mee eens was. Power 2 the people!

Puno oogt toch iets beter aan het Titicacameer op de grens naar Bolivia. Snel een tourtje geboekt naar de Uros floating Islands voor de volgende ochtend en 's middags meteen door naar Arequipa. We hebben de vaart er goed in zitten, want we hebben immers nog maar een week.

Uros Floating Islands!
Zeer toeristisch, maar toch interessant. Deze voor de toerist perfect uitgedoste locals leven op het riet dat op het water drijft. 4kant drijvende blokken aarde worden dmv paaltjes en touw aan elkaar gebonden met daarbovenop steeds kruislings een hoop riet. Elke 5 mnd moet het riet met 5cm opgehoogd worden vanwege verzakking. Overal wordt het riet voor gebruikt: de huisjes, uitkijktoren, bootjes tussen de eilanden, etenswaar om brood van te bakken of suikerriet om lekker aan te knagen. Heel primitief allemaal maar er wordt vast gesmokkeld want het vaste land lonkt. Verder is er geen wc (maar de vrouwen dragen heeeele wijde rokken), maar wel hebben ze een TV met dvd speler, want anders verveel je je toch ook maar op zo'n eiland. Toeristen nemen uit beleefdheid wat tekenwaar mee voor de kids die ze op school (ook op het eiland) kunnen gebruiken. Verder verkopen de locals hun waar aan de toeristen maar toen de vrouwen ook hun dagelijkse liedje gingen zingen (voor toeristen) was voor ons de maat vol. Tijd om te gaan in de TE luxe boot voor die 30 min. terug naar het vasteland. Al met al toch een leuke ervaring.

Arequipa!
Vanwege een gecancelde Ormeno Royal class bus met Cruz Del Sur naar het koloniale stadje Arequipa. Voor het eerst bingo (als tijdverdrijf) in de bus gespeeld en ... Babs won! Hoe minder je er vas verstaat, hoe meer getallen je goed :) Alleen jammer dat de prijs een busticket terug naar Puno was. Na een kleine tombola was de vrouw naast ons er blij met de prijs.

In Arequipa een tophostel El Caminente Class op aanraden van een ozzie/engels stel. Compleet met zonneterras en dus een prachtig uitzicht over het centrum. En eindelijk ... we gaan wildwaterraften! Vroeg op, maar dat zijn we inmiddels wel gewend, zwemkleding aan, heerlijk ontbijtje in de zon op het dakterrras en hup die boot in! Na het veiligheidspraatje stapten wij met een amerikaanse familie met een jochie van 7 en onze guide in de raft. Je voeten completele NAM van het ijskoude water, maar helemaal fantastisch. 2 uur raften in een klasse 3 rivier. snackie tussendoor en een hoop mooie foto's met de grijns van Ronald als stralend middelpunt.

's Middags heerlijk gerelxed met een rooftop lunch in de stad en er was een soort christelijk festival aan de gang met mozaiken op de grond. Morgen condors kijken in de Colca Canyon.

Co(L)ca Canyon!
Cocaine komt voort uit een scheikundig proces. Dit is een vrij illegaal goedje wat meestal gratis accomodatie oplevert. De basis hiervoor is het cocablad, is niet illegaal, werkt medicinaal tegen hoogteziekten en erg gunstig, is niet verslavend. Wel vreemd dat Babs niet weg te slaan is van de coca thee. We zijn dus ook nog geen half uur weg uit Arequipaof er volgt een eerste stop. We worden beveelt coca bladeren in te slaan omdat we naar grote hoogten zullen stijgen van zo'n 5000mtr. Cocabladeren worden verkocht incl. een stukje lavagruis wat de werking versterkt. Je vouwt een mooi pakketje, stopt het in je mond en kauwen maar. Als je het voor mekaar krijgt het lang genoeg binnen te houden volgt als snel een verdoofde/tintelende mond.
Nog geen 2uur later de volgende stop. Hier worden we sterk aangeraden om "mate triple" te bestellen. Een lekker kopje thee met inderdaad 3 soorten coca kruiden. Wat een tourguide!!
Ook vinden we coca-snoepjes, coca blaadjes, coca koekjes, cocaramel snoepies. Lekker is anders, maar ja ... je wilt immers geen hoogteziekte krijgen. Zo ging de trip nog even door met bergen info over (pre)inca's, lama's, Alpaca's, culturen in alle geuren en kleuren. 's Middags naar een schoon incabad. F*cking heet en lekker rozig naar bed!

5 uur EEEHHHHH! Hakuna Matata! Wakker worden! Na nog wat cultuur info in de erg koude ochtenddampen, wij door naar "De diepste gleuf op aarde" Colca Canyon, de plek waar 1 v/d 2 grootste vliegende vogelsoorten van ons blauwe planeet zweven, de Condor. De andere is de Albatros maar die is nu even niet boeiend. Deze condor heeft 'n max. spanwijdte van 3,5mtr en eet gelukkig alleen dood vlees. Door de opwarming van het zeewater trekken ze langzaam naar de kust om dooioe sealions te eten maar das een ander verhaal. Na een overdosis van deze prachtige creatures gezien te hebben, cruizen we terug naar Arequipa waar 'n paar uur later de 10-urige bus naar Nazca op ons wacht.

Nazca lijntjes!
Het mysterie rondom de Nazca lijnen is opgelost! Maar omdat het nogal een ingewikkeld verhaal is en misschien niet iedereen hier op zit te wachten, kun je dit als je wilt nalezen op het volgende bericht op onze site. Ook staat er een verklaring bij van bepaalde sterren die je zo met het blote oog kunt bekijken. Het was in ieder geval fantastisch om de nazcalijnen vanaf een mini mini mini vliegtuigje te bekijken. Nog 1 extra bocht en Ronald had het vliegtuigje bijna opgevuld met een zure substantie, maar gelukkig alles bleef schoon. Uiteraard kon Babs er heeel goed tegen :)

Zand snuiven!
Door naar onze laatste bestemming Ica. Wat een afsluiter, een hostel pal naast een echte OASE! tussen de zandduinen. En nee...dit is geen Fata Morgana! Ff genieten van de rust tussen het kabaal van de sandbuggies door. Uiteraard hebben wij ook een sandbuggie en zandboardtour meegepikt. Met als klap op de vuurpijl een mooie zonsondergang tussen het zandhappen door. Ook weten we alles van de destilatieprocessen van de Ica wijnen en pisco's af. Mmm.... heerlijk al dat proeven! Een betere bestemming als afsluiter had onze reis niet kunnen hebben. Volgende dag nog even heerlijk relaxen bij het zwembad in de snoeihete zon en met de bus mee naar Lima om vervolgens het vliegtuig te pakken via Atlanta (waar we 8 uur wachttijd hebben) naar Amsterdam. We kunnen alle bagage nog maar net meetillen, dus het wordt tijd dat we huiswaarts keren. Vanaf maandag is het weer zweten geblazen en begint het gewone leven weer.

We willen jullie in ieder geval allemaal super bedanken voor alle leuke reacties die jullie hebben gegeven via de mail of via deze website. Was fantastisch om ze te lezen en daardoor hebben we onze mail wel heeeeel vaak extra gecheckt. Superleuk! Hartstikke bedankt allemaal en tot snel .... Ron Oro y Vino Tinto