Hola Hola Inca Kola

Montañita, Ecuador
Na de erg ontspannen Galapagos Isl. hebben we besloten door te chillen aan de kust van Ecuador. Het dorpje Montañita staat bekend om het surfen, dus wij linea recta vanaf het vliegveld van Guayaguil, bus gezocht en door naar de kust. Ze zeggen dat ´n glimlach aanstekelijk werkt en met gemak de hele wereld over reist. Als dit waar is, dan kan het omgekeerde dus ook. Voor ´n goeie chaggereinige bakkus moet je dan ook in Guayaguil zijn. Gelukkig na redelijk snel de juiste bus gevonden te hebben (er bestaat geen 1 connexxion, maar 88 verschillende maatschappijen), weg uit deze stinkstad. In Montañita opgevangen door een stel koters van een jaar of 10 en na aankomst standaard een biertje op een terras, zaten we uiteindelijk in het mooiste penthouse van het dorp met uitzicht op zee. Wat nou, duffe hostelkamers! Paar dagen chillen en surfen en door per ¨Royal Class¨ bus met alles er op en er aan naar Mancora in Peru. Na een wat rommelige grensovergang kwamen we aan in Mancora.

Mancora, Peru
Gelukkig kwamen we Jan en Rosa tegen die ons naar een gigantisch groot hostel aan het strand leiden. The Surf stelde weinig voor, maar ´s avonds bij het kampvuur op het strand was het gezellig. Na 2 nachtjes hielden wij het er voor gezien en pakten we de Royal Class bus verder voor een kleine 18 uur naar Lima. Maar hoe erg kan een Royal Class nou helemaal zijn. Filmpje hier, filmpje daar, eten aan boord en gassen maar!
Vanaf mei begint de zog. winter in Lima en dat betekend grote grijze wolken boven de stad. Na een kleine sightseeing zijn we op een terras beland en ´wat is de wereld toch klein´, daar zitten Morgan en Wai San v/d Galapagosboot met een stel couchsurfers. Het werkt dus echt dat couchsurfen.com! Je wordt lid van deze club en kan met en beetje geluk gratis overnachten op de ´couch´ in de gewenste stad. Verwacht niets en alle extra´s zijn meegenomen. En, niet geheel onbelangrijk, je leert de locals en de omgeving kennen. Fantastisch principe! In ruil ervoor moet je zelf ook iets beschikbaar stellen. Je drinkt gewoon een kopje koffie met mensen die jouw stad opzoeken, verschaft wat info, of stelt je eigen bank beschikbaar. Hmmm..misschien iets voor een volgende reis! Na een paar biertjes lekker uit eten bij de Italiaan (alweer!)en genieten van het mooie uitzicht over het water. Maar later meer over Lima!

Cusco, Peru
De vlucht naar Cusco verliep soepeltjes, 45 min. in plaats van 20 uur zig/zag bussen. We hebben geleerd van onze foute Puerto Escondido - Oaxaca Schumacher reis en geloven andere reizigers als ze zeggen, hell in de bus! Cusco ligt midden tussen de bergen en is het begin voor onze volgende avonturen. Na een paar dagen zuurstof happen, cocathee zuipen tegen hoogteziekte (hoewel we daar niet echt last van hadden) en het interessante Incamuseum bezocht te hebben, durfden we Machu Picchu aan. Een 4uur durende treinreis naar Agua Caliente was mooi tussen de bergen en langs het kolkende water, de Riobamba. Ons hostel lag pal tussen de wildwaterbaan en de spoorbaan. Agua Caliente is een heeel toeristisch dorp met tal van treinen voor elk budget en warmwaterbaden om je moeie lijf te laten bekomen van de incatrail. Je kunt je wel indenken hoe het bad er uit zag na al die stinkende zweetvoeten enzo! Ook als je in een restaurant aan het eten was, waaide de pizza nog net niet van je bord van de langsrijdende treinen. En iedereen loopt maar over dat spoor...

Wij als echt hikers staan uiteraard om 4 uur ´s nachts op om 1,5uur trapopwaarts te lopen naar Machu Picchu. Echt meer dan waar vindt Babs, terwijl Ronald zich afvraagt waarom we niet gewoon de bus nemen! Met een gids en een kleine groep 3 uur gelopen tussen de prachtige ruines. Het schijnt dat MP elke dag 3000 bezoekers trekt, maar toch vonden wij het er verdacht rustig. Zou het door de enorme grootte van het complex komen?
Na de tour, heerlijk in het zonnetje gelegen (wel schoentjes en shirtje aanhouden, het is er immers geen strand!) Vervolgens na de watchtower, de Incabridge en nog andere bouwwerken bekeken te hebben, werd het tijd om het PRACHTIGE MP te verlaten. Met de bus dit keer zig/zaggen! Italiaantje meegepikt en weer de trein naar Cusco, waar geen einde aan leek te komen. Moe maar voldaan ingecheckt in hetzelfde hostel en de tas gepakt voor het AMAZONE avontuur...

AMAZONE, Peru
We zijn nu op redelijk wat plaatsen geweest en vrijwel overal is hetzelfde probleem, Global Warming. Australie worstelt met ´n serieus watertekort, het Galapagos zeewater is nog steeds redelijk koud maar warmt ook op en het koraal sterft. Belize heeft in feite nu het grootste aaneengesloten Barrier Reef aangezien in Australie dit reef is opgesplitst in 2 reefs vanwege dood koraal. En hier in de Amazone heerst net zo´n klimaatprobleem. De jungle groeit te snel. Voordat de ene levenscycles is afgelopen komt de ander al op gang, wat vervolgens het ecosysteem verstoort. Dus zijn in ons resort in de Amazone verschillende researchteams aanwezig waaronder WWF en onderzoeken het carbon gehalte in de bladeren. Daarbij heeft Brazilie een snelweg nodig van oost naar west, die in Brazilie al klaar ligt. Een prachtige snelweg met aan weerszijden slechts 15km gekapte jungle waar nu koeien grazen. Deze snelweg zal 50km naast dit Tambopata reservaat gaan komen. Kortom kom over een jaar of wat is terug dan zullen hier allemaal andere dieren zitten die elkaars levenspatroon verstoren en dan..
Dan wordt het pas echt een jungle! Check het nummer van Osdorp Posse: Ik eerst!
Onze trip daarentegen was beste Oke. Niet zo fantastisch als de Galapagos. Waarschijnlijk omdat deze groep een iets te hoog fanatiek vogelspottersgehalte had. Desondanks hebben we witte kaaimannetjes en mannen (zwarte van 1,20mrt lang), spinnen, honderden vlinders, aggresieve en lieve macawpapagaaien, saddleback monkeys die je kon voeren, Capibara´s en OTTTTEERSSSS gezien. We zijn nu officiele OTTERSPOTTERSSSS! Wel giant otters dan he, van 2mtr!

De amazone was erg romantisch.Tot je enkels in de modder, om 4 uur ´s nachts gewekt worden, gestoken worden door iets waarvan je nog niet eerder gehoord had en poepen bij kaarslicht. FANTASTISCH! Het heb wel wat, die jungle! Maar goed, wel toffe diertjes gespot en slapen onder een tijgervelletje, aaahhh! Ook de Walking Pine Trees waren erg interessant, een boom die zich elk jaar met 20cm kan verplaatsen. Niet echt een handig boompje voor in je achtertuin dus! Een aardige mix dachten we zo en alles bij elkaar opgeteld een leuke ervaring.

Nu weer terug in Cusco na alweer een mooie vlucht vanuit de Amazone en op naar onze laatste Perubestemmingen. Nog maar 10 dagen en dan wordt het weer bikkelen, maar daar willen we nog maar even niet aan denken.

Grtzzzzz van de Otterspotterzzzz !!!