De Coole Cactus!
Door: Babs en Ronnie
Blijf op de hoogte en volg Babs en Ronnie
24 Mei 2007 | Ecuador, Quito
Dit stekelige plantje brengt ons Tequilla en is dus per definitie direct omgedoopt tot Broeder Koeloe! Verder zorgt deze vrolijke vrind voor Pulque (drankje voor softies), Mezcal muy fuerte! (Pittig goedje), papier, naald en draad! En jawel... Dames opgelet, Aloëvera!
TravelTip 1.) U snijd het blad met een levensgroot kapmes open in een horizontale beweging en een berg aloëvera slijm komt je al tegemoet gerend, Yak!
TravelTip 2.) Moeders en vrouwen met een Libelle lidmaatschap opgelet! Het puntje van de Agave cactus is af te breken en wordt direct gevolgd door een stuk draad, erg geestig. Pak het rode bloempje wat er meestal naast groeit smeer het erop en het draad wordt direct rood en is weer droog ook. Gebruik een beetje kalksteen erbij en je draad word mooi blauw, nog meer kalksteen en je draad wordt prachig turqoise groen.
Zoals je misschien wel weet komt Tequilla dus uit de Agave cactus. Een beetje kwaliteit fles heeft dit er ook wel op staan. Maar.. de echte eerste klas Tequilla komt van de blauwe Agave (Agave Azul 100%) en komt ook nog is uit het plaatsje Tequilla of in ieder geval uit de staat Jalisco. Mocht je het in je zieke hoofd halen om alle 12 soorten even te gaan proeven, die je ongetwijfeld in elk locaal café op de kaart ziet staan, zal je merken dat deze het meest kruidig en het zachtst van smaak is. Ja, Tequilla kan ook wat zachter van smaak zijn, sterker nog er zijn Tequilla amandel likeuren, erg goed binnen te houden by the weg. Dit fijne drankje is 2x gedestilleerd, doe je dit proces slechts 1x heb je onzuivere sheit en dit noemen ze Mezcal. Voor het fijne stoppen ze er een worm in maar geloof me, na zo´n fles proef je daar nix meer van.
Tequilla is slechts zo´n 10 jr geleden flink onder de aandacht gekomen en alleen maar omdat wij Gringos (de buitenlanders) hierom vroegen. Sindsdien is de produktie geBoomt en zijn de Agave cactussen schaars geworden aangezien het zo´n 15 jr duurt eerdat deze lieve lieve plant zijn drankje geeft. Sterker nog er lopen nu rechtzaken omdat echte Tequilla uit dit dorp moet komen, of in ieder geval uit hun staat. Vergelijkbaar met de Cognac uit viva la France. Tot slot een aardig feitje, ondanks dat de Mezcal zo bekend is hier, vinden de meeste Mexicanen dit maar een smerig drankje en houden het liever bij een 100% Agave azul Tequilla.
Maar de cactus doet nog zooo veel meer, alleen dat slaan we even over het enigste boeiende nog is dat er in deze fantastische stekels een insectje leeft die zure dingen eet, vervolgens eitjes legt en als je deze helemaal KAPOT stampt! Dan krijg je rode verf. De geschiedenis volgde, destijds rond 900 ad hebben ze besloten heel Teotihuacan rood te verven (Dit zijn de tempels nabij Mexico city) Dit is een enoooorme rotklus als je ziet hoe klein zo´n eitje is en hoe inmens GROOT deze ruïnes zijn. Ze heten dan ook niet voor niets de Zon- en de Maan tempel! Maar jaren later toen de (aggresieve) Aztecen dit gebied hadden gevonden waren ze zo onder de indruk van de omvang dat ze zeiden: ”Boeloeklampie doek! Adakie Brabra zawiewo da Teotihuacan!” Wat vrij vertaald betekend: ”Krijg nou tieten gozer! Dit is geen werk van mens, dit is door de goden geplaatst. We noemen dit Teotihuacan!“ (Teotihuacan: De stad van de goden, red.) En besloten daar te gaan wonen voor de aankomende 200 jaar. Totdat natuurlijk de Spanjaarden kwamen en hun vervolgens kapot maakte. Een erg naïef en trots volkje als je het mij vraagt.
Tot onze spijt is onze laatste dag aangebroken, maar dit laatste etmaal hebben we naar eigen zeggen wel fantastisch ingevuld met onder andere een bezoek aan de veelbelovende bovengenoemde tempels. Bijna 6 weken na de tour geboekt te hebben gaat het toch echt gebeuren. Via een oude ruïne, overgebleven uit de tijd tussen 1300 en 1500 na chr. de tijd waarin de Aztecen daar leefden, een paar kerken en een uitleg wat er allemaal wel niet van een cactus gemaakt kan worden (zie boven), gingen we door naar Teotihuacan. Maar eerst een ´fantastische´ lunch van uiteraard een tortilla met mole, cactus en cheese.
Met deze ´goed´ gevulde maag durfden we de inmense piramides wel aan, na wat uitleg van de gids over de volken die hier ooit leefden. Het was ooit een van de belangrijkste handelscentra van Mexico. Daarbij is Teotihuacan zo gebouwd dat het astronomisch in elkaar is gezet, de plaats van de piramide van de zon- de maan… overal is over nagedacht. En vanuit de top van de Maan piramide heb je een levendig uitzicht over Dodenvalley, waarnaast ook de Zonnepiramide ligt. Je ziet duidelijk dat ze de vorm van de berg erachter hebben nagebouwd, dit als een teken van macht en statussymbool voor het volk dat er leefde. Een heel karwei om dit rotding te beklimmen maar wel met een goddelijk uitzicht. Na een paar uur wandelen en klauteren terug naar Mexico city en ´s avonds naar Plaza Garibaldi.
Plaza Garibaldi, Mexico City.
Een plein vol met feestvierende Mexicanen en ontelbare mariachi´s. Lekker gegeten in een restaurantje met ´live´ mariachi muziek om je tafeltje. Een betere afsluiting hadden we niet kunnen bedenken. Na afloop nog even een ´Mariachi Loco´ cdtje ingeslagen en heerlijk geslapen met dromen van onze Mexico-avonturen. Een land dat alles heeft, oude culturen, ruïnes, veel zon (mucho calores!), caribische stranden en veel, heel veel taco´s. Echt fantastisch!
3.30… AAAAHHH…. De wekker!
Aankleden, de laatste spullen in de tas vouwen en met de taxi naar het vliegveld. Met Copa Airlines vliegen we via Panama door naar Quito, Ecuador. Eeehhhh!!..... Gaat het vliegtuig niet iets te hard naar beneden, we krijgen een iets vertekend beeld hier tussen de bergen van Ecuador. Quito, een lastige plek om te landen verteld een ontspannen locale die naast ons zit. Maar wel even een kruisje slaan..hmm. We zitten dan ook 2850 metertjes boven de zeespiegel en ja... dat merk je. Af en toe hap je echt naar zuurstof, maar verder alles top! Op het eerste gezicht een mooie relaxte stad, geen drukke zgn. behulpzame mannetjes die je wel even willen helpen, voor een fixe vergoeding. Nix van dit, dus helemaal goed. Op het 2e gezicht bevalt Quito nog steeds, ware het niet dat je vaker gewaarschuwd wordt dan als toerist in Amsterdam. We zijn ongeveer 25x gewaarschuwd ivm zakkenrollers en overvallers in het oude gedeelte van de stad. Maar hier is ons ook nix gebeurt, behalve dat een locaal vrouwtje vertelde dat ze gister achtervolgd en beroofd is van haar creditcard en haar 5 dollar, hmm. Na de mooie oude stad gedaan te hebben dmv de trolly bussen (met 1 hand aan de railing en 1 hand op onze wally) zijn we de andere dagen lekker in het nieuwe gedeelte gebleven in o.a. Hostal Cafecito, erg okay Hostal met verrukelijke zelfgemaakte browniecake. Jammer alleen dat we koude douches hadden, het scheelde dat er dan ook vaak gewoon geen water uit kwam, geen douches dus. Een probleem wat je vaker heb, geen warme douches en bedden waar Che Guevara destijds nog rebels tegenaan getrapt kan hebben ofwel een hunnebed geeft meer comfort. Verder veel bij onze nieuwe Italiaanse amigo Allesandro gegeten en besloten alleen wat hoogte punten van Ecuador te pakken zoals natuurlijk de evenaar, ´Teleférico´ pretparkje op 3000 meter hoogte met een kabelbaan die je naar zo´n 4000 metertjes brengt, lekker zuurstof happen. Wist je dat, op de evenaar verschillende natuurkundige proevjes mogelijk zijn die nergens anders werken. Zoals een rauw ei binnen 20 sec op een spijker balanceren, je eigen kracht is iets minder en natuurlijk de watertest, waterdicht bewijs. Noordelijk halfrond draait het water tegen de klok in, zuidelijk halfrond met de klok mee en uiteraard op de evenaar valt het water recht naar beneden door het putje. Wij waren overtuigd maar ja, de trucendoos van Hans Klok trap ik ook altijd in. Verder wel een toffe dag met dorpjes zo hoog dat een wolk van rechts voorrang heeft. En een paar dagen later... door naar de Galápagos eilanden!
Vamos Galapagos!
Spelen met zeehondjes, zwemmen met pinguins, blue footed boobie´s (boobie´s zijn ook vogels! red.), vele iguana´s en surfen op turtles. Hier gebeurt het, het is waar! Voor het vrij absurde bedrag van 920 Dollar p.p. mag je voor 4 dagen logeren in Animal Planet, want zo voelt het wel. Wij kozen het (enige) piratenschip op de Galapagos van zo´n 5 meter breed en ruim 20 meter lang. Piratenvlag op het achterdek, toffe crew erbij en afmeren maar. Zo cruizde we tussen de azur blauwe eilanden door, heerlijk! Even ontspannen een dutje doen tussen de baby sealions, erg geinig allemaal (zie de fotos). Officieel zijn dit Californische sealions omdat ze het formaat hebben van onze Pieterbuur vriendjes en dus niet zoals onze lompe zeeleeuwen. Later met de supercoole Pinguins zwemmen, wat zijn deze beesten snel, en Hoppa! De achtervolging door ons is ingezet. Zo stil en houterig op het land, zo pijlsnel, schichtig en bijdehand in het water. Happen naar alle grote kleurrijke Parrotfish van 60 cm alsof ze king of the ocean zijn, Respect voor deze duiveltjes. Kortom: Lekker zeilen en zwemmen in Animal Planet omringd door vele lava eilanden, meesterlijk!!
Meer vanuit De surfspot MontaÑita in Ecuador en daarna Peru....
Grtz & hope 2 hear from youz want we checken toch wel vaak naar jullie reacties,
Blue & Red footed Boobie
TravelTip 1.) U snijd het blad met een levensgroot kapmes open in een horizontale beweging en een berg aloëvera slijm komt je al tegemoet gerend, Yak!
TravelTip 2.) Moeders en vrouwen met een Libelle lidmaatschap opgelet! Het puntje van de Agave cactus is af te breken en wordt direct gevolgd door een stuk draad, erg geestig. Pak het rode bloempje wat er meestal naast groeit smeer het erop en het draad wordt direct rood en is weer droog ook. Gebruik een beetje kalksteen erbij en je draad word mooi blauw, nog meer kalksteen en je draad wordt prachig turqoise groen.
Zoals je misschien wel weet komt Tequilla dus uit de Agave cactus. Een beetje kwaliteit fles heeft dit er ook wel op staan. Maar.. de echte eerste klas Tequilla komt van de blauwe Agave (Agave Azul 100%) en komt ook nog is uit het plaatsje Tequilla of in ieder geval uit de staat Jalisco. Mocht je het in je zieke hoofd halen om alle 12 soorten even te gaan proeven, die je ongetwijfeld in elk locaal café op de kaart ziet staan, zal je merken dat deze het meest kruidig en het zachtst van smaak is. Ja, Tequilla kan ook wat zachter van smaak zijn, sterker nog er zijn Tequilla amandel likeuren, erg goed binnen te houden by the weg. Dit fijne drankje is 2x gedestilleerd, doe je dit proces slechts 1x heb je onzuivere sheit en dit noemen ze Mezcal. Voor het fijne stoppen ze er een worm in maar geloof me, na zo´n fles proef je daar nix meer van.
Tequilla is slechts zo´n 10 jr geleden flink onder de aandacht gekomen en alleen maar omdat wij Gringos (de buitenlanders) hierom vroegen. Sindsdien is de produktie geBoomt en zijn de Agave cactussen schaars geworden aangezien het zo´n 15 jr duurt eerdat deze lieve lieve plant zijn drankje geeft. Sterker nog er lopen nu rechtzaken omdat echte Tequilla uit dit dorp moet komen, of in ieder geval uit hun staat. Vergelijkbaar met de Cognac uit viva la France. Tot slot een aardig feitje, ondanks dat de Mezcal zo bekend is hier, vinden de meeste Mexicanen dit maar een smerig drankje en houden het liever bij een 100% Agave azul Tequilla.
Maar de cactus doet nog zooo veel meer, alleen dat slaan we even over het enigste boeiende nog is dat er in deze fantastische stekels een insectje leeft die zure dingen eet, vervolgens eitjes legt en als je deze helemaal KAPOT stampt! Dan krijg je rode verf. De geschiedenis volgde, destijds rond 900 ad hebben ze besloten heel Teotihuacan rood te verven (Dit zijn de tempels nabij Mexico city) Dit is een enoooorme rotklus als je ziet hoe klein zo´n eitje is en hoe inmens GROOT deze ruïnes zijn. Ze heten dan ook niet voor niets de Zon- en de Maan tempel! Maar jaren later toen de (aggresieve) Aztecen dit gebied hadden gevonden waren ze zo onder de indruk van de omvang dat ze zeiden: ”Boeloeklampie doek! Adakie Brabra zawiewo da Teotihuacan!” Wat vrij vertaald betekend: ”Krijg nou tieten gozer! Dit is geen werk van mens, dit is door de goden geplaatst. We noemen dit Teotihuacan!“ (Teotihuacan: De stad van de goden, red.) En besloten daar te gaan wonen voor de aankomende 200 jaar. Totdat natuurlijk de Spanjaarden kwamen en hun vervolgens kapot maakte. Een erg naïef en trots volkje als je het mij vraagt.
Tot onze spijt is onze laatste dag aangebroken, maar dit laatste etmaal hebben we naar eigen zeggen wel fantastisch ingevuld met onder andere een bezoek aan de veelbelovende bovengenoemde tempels. Bijna 6 weken na de tour geboekt te hebben gaat het toch echt gebeuren. Via een oude ruïne, overgebleven uit de tijd tussen 1300 en 1500 na chr. de tijd waarin de Aztecen daar leefden, een paar kerken en een uitleg wat er allemaal wel niet van een cactus gemaakt kan worden (zie boven), gingen we door naar Teotihuacan. Maar eerst een ´fantastische´ lunch van uiteraard een tortilla met mole, cactus en cheese.
Met deze ´goed´ gevulde maag durfden we de inmense piramides wel aan, na wat uitleg van de gids over de volken die hier ooit leefden. Het was ooit een van de belangrijkste handelscentra van Mexico. Daarbij is Teotihuacan zo gebouwd dat het astronomisch in elkaar is gezet, de plaats van de piramide van de zon- de maan… overal is over nagedacht. En vanuit de top van de Maan piramide heb je een levendig uitzicht over Dodenvalley, waarnaast ook de Zonnepiramide ligt. Je ziet duidelijk dat ze de vorm van de berg erachter hebben nagebouwd, dit als een teken van macht en statussymbool voor het volk dat er leefde. Een heel karwei om dit rotding te beklimmen maar wel met een goddelijk uitzicht. Na een paar uur wandelen en klauteren terug naar Mexico city en ´s avonds naar Plaza Garibaldi.
Plaza Garibaldi, Mexico City.
Een plein vol met feestvierende Mexicanen en ontelbare mariachi´s. Lekker gegeten in een restaurantje met ´live´ mariachi muziek om je tafeltje. Een betere afsluiting hadden we niet kunnen bedenken. Na afloop nog even een ´Mariachi Loco´ cdtje ingeslagen en heerlijk geslapen met dromen van onze Mexico-avonturen. Een land dat alles heeft, oude culturen, ruïnes, veel zon (mucho calores!), caribische stranden en veel, heel veel taco´s. Echt fantastisch!
3.30… AAAAHHH…. De wekker!
Aankleden, de laatste spullen in de tas vouwen en met de taxi naar het vliegveld. Met Copa Airlines vliegen we via Panama door naar Quito, Ecuador. Eeehhhh!!..... Gaat het vliegtuig niet iets te hard naar beneden, we krijgen een iets vertekend beeld hier tussen de bergen van Ecuador. Quito, een lastige plek om te landen verteld een ontspannen locale die naast ons zit. Maar wel even een kruisje slaan..hmm. We zitten dan ook 2850 metertjes boven de zeespiegel en ja... dat merk je. Af en toe hap je echt naar zuurstof, maar verder alles top! Op het eerste gezicht een mooie relaxte stad, geen drukke zgn. behulpzame mannetjes die je wel even willen helpen, voor een fixe vergoeding. Nix van dit, dus helemaal goed. Op het 2e gezicht bevalt Quito nog steeds, ware het niet dat je vaker gewaarschuwd wordt dan als toerist in Amsterdam. We zijn ongeveer 25x gewaarschuwd ivm zakkenrollers en overvallers in het oude gedeelte van de stad. Maar hier is ons ook nix gebeurt, behalve dat een locaal vrouwtje vertelde dat ze gister achtervolgd en beroofd is van haar creditcard en haar 5 dollar, hmm. Na de mooie oude stad gedaan te hebben dmv de trolly bussen (met 1 hand aan de railing en 1 hand op onze wally) zijn we de andere dagen lekker in het nieuwe gedeelte gebleven in o.a. Hostal Cafecito, erg okay Hostal met verrukelijke zelfgemaakte browniecake. Jammer alleen dat we koude douches hadden, het scheelde dat er dan ook vaak gewoon geen water uit kwam, geen douches dus. Een probleem wat je vaker heb, geen warme douches en bedden waar Che Guevara destijds nog rebels tegenaan getrapt kan hebben ofwel een hunnebed geeft meer comfort. Verder veel bij onze nieuwe Italiaanse amigo Allesandro gegeten en besloten alleen wat hoogte punten van Ecuador te pakken zoals natuurlijk de evenaar, ´Teleférico´ pretparkje op 3000 meter hoogte met een kabelbaan die je naar zo´n 4000 metertjes brengt, lekker zuurstof happen. Wist je dat, op de evenaar verschillende natuurkundige proevjes mogelijk zijn die nergens anders werken. Zoals een rauw ei binnen 20 sec op een spijker balanceren, je eigen kracht is iets minder en natuurlijk de watertest, waterdicht bewijs. Noordelijk halfrond draait het water tegen de klok in, zuidelijk halfrond met de klok mee en uiteraard op de evenaar valt het water recht naar beneden door het putje. Wij waren overtuigd maar ja, de trucendoos van Hans Klok trap ik ook altijd in. Verder wel een toffe dag met dorpjes zo hoog dat een wolk van rechts voorrang heeft. En een paar dagen later... door naar de Galápagos eilanden!
Vamos Galapagos!
Spelen met zeehondjes, zwemmen met pinguins, blue footed boobie´s (boobie´s zijn ook vogels! red.), vele iguana´s en surfen op turtles. Hier gebeurt het, het is waar! Voor het vrij absurde bedrag van 920 Dollar p.p. mag je voor 4 dagen logeren in Animal Planet, want zo voelt het wel. Wij kozen het (enige) piratenschip op de Galapagos van zo´n 5 meter breed en ruim 20 meter lang. Piratenvlag op het achterdek, toffe crew erbij en afmeren maar. Zo cruizde we tussen de azur blauwe eilanden door, heerlijk! Even ontspannen een dutje doen tussen de baby sealions, erg geinig allemaal (zie de fotos). Officieel zijn dit Californische sealions omdat ze het formaat hebben van onze Pieterbuur vriendjes en dus niet zoals onze lompe zeeleeuwen. Later met de supercoole Pinguins zwemmen, wat zijn deze beesten snel, en Hoppa! De achtervolging door ons is ingezet. Zo stil en houterig op het land, zo pijlsnel, schichtig en bijdehand in het water. Happen naar alle grote kleurrijke Parrotfish van 60 cm alsof ze king of the ocean zijn, Respect voor deze duiveltjes. Kortom: Lekker zeilen en zwemmen in Animal Planet omringd door vele lava eilanden, meesterlijk!!
Meer vanuit De surfspot MontaÑita in Ecuador en daarna Peru....
Grtz & hope 2 hear from youz want we checken toch wel vaak naar jullie reacties,
Blue & Red footed Boobie
-
23 Mei 2007 - 22:18
Sander''adonis''haha:
ja tof en ik maar denken dat ik de enige ben die een verhaal begin met het praten over drank(biertje,.red.).Heb je trouwens wel een flesje voor me aangeschaft aldaar(natuurlijk alleen maar voor de productcontrole he,je kent me).Wel nuttig om te weten is dat die agaves gewoon in je huiskamer te kweken zijn,maar nu genoeg over drank.............Maar heb je al nagedacht over een foto en videoavond met bbq en ................shit weer drank,nou ja nog veel plezier aldaar,en we hopen jullie weer snel te zien op nederlandse bodem.
groetje en xxxjes sander
en dat van die boobie's moet je me eens apart uitleggen hoor. -
24 Mei 2007 - 11:20
Raymon Hollander:
Hey jullie daar,
Leuk om jullie avontuurtjes te lezen en foto's te zien. Jullie hebben het echt naar jullie zin zo te zien. Ik wil ook op vakantie!! Maar dan moet ik nog ff doorsparen. Verder gaat alles goed hier, werken, feestjes, draaien en de laatste dagen ook weer een beetje zonneschijn in het land. Spreek jullie snel.
Groetjes,
Raymon.
-
24 Mei 2007 - 16:50
Doke En Ton:
hallo luitjes,
het grootste deel zit er al weer op. Ik zag wat bekende foto's in quito. (Evelien).
erge mooie foto's trouwens. geniet nog even lekker. wij gaan volgende week op vakantie naar Frankrijk. goede reis terug .groetjes Doke en Ton -
24 Mei 2007 - 18:32
Inek:
Hee Babs en Ronald,
Een beetje educatie is nooit weg..
:-)
XX
-
25 Mei 2007 - 20:06
Heidy:
Whow...........fantastisch zo tussen al die beestjes. Dat zou ik ook graag eens willen meemaken.
Gisteren zijn Sander en ik begonnen met de duikcursus. Was ff wennen, maar tenslotte wel alle oefeningentjes gedaan. Toch wel erg spannend..... zo onder water.
greetings en een dikke zoen
Heidy -
26 Mei 2007 - 14:09
Marianne:
Hallo Bofbibsjes,
Wat een avonturen weer en een schitterende foto's, vooral die van de zeehondjes zo heel dichtbij. Lekker visluchtje rond deze dieren? Hoe ging het op de piratenboot, wende het gedobber? Gisteren (vrijdag 25 mei) weer thuisgekomen; lekker rustige camping met schitterend sanitair. Heerlijk gefietst tussen de commotie door, geniet er nog maar van de resterende tijd. Dikke kus mam -
28 Mei 2007 - 03:29
Selma:
Hey globetrotters!
Weer een super verhaal om te lezen! Foto's weer postcards; geweldig de galapagos! En ik maar denken dat ik al veel wildlife heb gezien op Kangaroo Island van dichtbij.... ;-)! Geniet nog volop van jullie laatste weken! Ik vlieg morgen weg uit Perth op naar Azië! Dikke knuffel x Sel
PS: Mr castus!!! Thanx voor alle cactus (tequilla) info ;-)!!! -
28 Mei 2007 - 04:11
Onno Niempje:
Dikke pret ouwe gek!
geniet nog maar van al die bizarre avonturen voor jehet weet zit je weer thuis in de kroeg.
Proost salute en big up 4 travels -
28 Mei 2007 - 14:03
Dirk En Tineke:
Haai Haai, bennu we weer. Maarteke van hiernaast zit in de overgang. T'is wat op haar leeftijd al. Onno is trouwens met z'n tand op de zandbak gevallen. Heel brok d'r uit. en Dirk wil zijn krik terug, die heb je al een maand zegt ie. Nou doe je voorzichtig, tzit daar vol met bandieten en ik weet niet wat. doei. -
30 Mei 2007 - 03:38
Jan:
joh,
ziet er goed uit hoor! Busreis een beetje getrokken, 18 uur...... ik ga morgen vamos snel de bus in.... nog 8 uur naar lima.. zie je misschien in Cusco nog ergens..
cheers -
31 Mei 2007 - 08:15
ADHDave:
babs en ronaldoooo, ik geniet alweer met volle teugen van dit vette verhaal terwijl de regen tegen de ramen klettert in kouwe kikkerland :-( o ja, thanx voor dat portie geschiedenis en cactuskunde... haha
foto's zijn weer dope!!!!
focker out
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
